13.28.40 Poeziya | |
Əfqan NƏSİRLİ ALLAH Yerini bilməsəm də, Üzünü görməsəm də, Özümü sevməsəm də, Səni sevirəm, Allah. Günlər keçir boşuna, Heç nə gəlmir xoşuma. Hücum çəkən qoşuna, Necə dözürəm, Allah? İnsanların qudurub, Vəhşiləşib, qurd udub. Gözlərimi tor tutub, Hara gedirəm, Allah? Ruhum yoxdu, var bədən, Şah olubdu hər gədən. Bəs bunları mən nədən, Niyə bilirəm, Allah? Mən qulunam aç yolum, Bağlanıbdır əl-qolum. Qırılıbdır sağ-solum, Tənha gəzirəm, Allah. Məni zamandan əylə, Pisdən, yamandan əylə. Necə çalışım səylə, Sönüb, bezirəm, Allah. Səndən aralı düşsəm, Ölüb, yaralı düşsəm, Ağlı - qaralı düşsəm, Sənə gəlirəm, Allah 27.06.2010 | |
|
| |
| Всего комментариев: 0 | |