 Eyvaz Zeynalov
Bəsimdi
(hekayə) Yоlçunun
özü də, atı da bərk yorulmuşdu. Yol kənarındakı qara kölgəli qocaman
bir ağaca çatanda dayandı. Atının yükü çox ağırdı. Onu birtəhər qaldırıb
yerə saldı. Atı göylüyə buraxıb dedi:
- Yeri, ay allahın heyvanı, sən də bir nəfəsini dər, otdan-əncərdən
ye qarnını doyur. Mən də toqqamın altını bir az b
...
Davamını oxu
|
|