(araba qəzasında həyatını itirən dostumuza)

ƏSƏD QARAQAPLAN

sən çıxıb getməsəydin
A-dan başlayacaqdı səhər
sonra Peyğəmbər eşqinə bir salavat çevirəcəkdik
yerini sənə verən o qocanın qəbri üstə..
torpaq buğlanıb ruhumuza dolacaqdı
məzar üstə tökülən suya günəş dəyincə..
ayrılıb dostlardan
küləyə qarşı gedəcəkdik şəhərə doğru..

sən çıxıb getməsəydin
son şeirimi oxuyacaqdım sənə
25 yaşlı Tanrını..
böyüklüyümdən danışacaqdım
adam olmadığımdan
hər kəsdən qaçıb gizləndiyimdən..
sonra siqaretini yandırıb
sənə "dostum” deyəcəkdim..
başıma Günəş, üzümə Külək
ayağıma Torpaq dəyincə
Su kimi axacaqdım
sən çıxıb getməsəydin

sən çıxıb getməsəydin
daha gü ... Davamını oxu